Wednesday, April 30, 2008

Ruud Jacobs 70

Ruud Jacobs werd geboren op 3 mei 1938 in Hilversum.

Ruud viert zijn verjaardag in het bimhuis.

RUUD JACOBS 70TRIO:
Benjamin Herman-altsax,
Ruud Jacobs-bas,
Han Bennink-drums
QUINTET:
Rita Reys-zang,
Ferdinand Povel-tenorsax,
Peter Beets-piano,
Ruud Jacobs-bas,
Joost Patocka-drums
SURPRISE JAMDEELDER DRAAIT
Net als zijn (in 1996 overleden) broer Pim verdient ook Ruud Jacobs een plaats in de geschiedenisboeken. Als contrabassist en platenproducer bereikte hij de nationale top. Daarnaast speelde hij met internationale grootheden als Stan Getz, Tony Bennett en Sonny Rollins. Vanavond ontmoeten de giganten van de Nederjazz elkaar ter ere van Ruuds zeventigste verjaardag. Met onder meer de 'First Lady of European Jazz', Rita Reys.

Saturday, April 26, 2008

Mooie dromen met Mare Nostrum

woensdag 30 april 2008, de Roma, Antwerpen

Mare Nostrum is:
Richard Galliano, accordeon;
Paolo Fresu, trompet, flügelhorn;
Jan Lundgren, piano.

Dromerige muziek door drie romantici. Zo zou je kort en bondig het concert van Mare Nostrum in de Antwerpse Roma kunnen samenvatten. Ik wil niet suggereren dat het hier om een slaapverwekkende gebeurtenis gaat, maar het publiek zat vaak met ingehouden adem te luisteren.

Wie het allemaal ook mee wil maken, kan op het North Sea Jazz Festival terecht. Op zondag 13 juli spelen ze om 20.00 uur in de Darling.


Zie HIER de fotoset

Dez Mona & Mark Murphy bij Mellowtime Festival

Op zaterdag 30 en zondag 31 augustus vindt het eerste lustrum plaats van het Mellowtime Music Festival Elversele. Blokkeer in uw agenda: Het laatste weekend van augustus
Vanwege het lustrum een kadootje voor de genieters van het eerste uur in 2004...... Dez Mona!
Verder zal top vocalist Marc Murphy overkomen uit Amerika. Murphy is de 1996, 2000 & 2201 Downbeat Readers PollWinner For Best Male Jazz Singer Of The Year. En dat is niet zo maar iets!
Verder circuleren er nog wat andere interessante namen.....
Alhoewel het om een openluchtfestival gaat, kan het programma ook bij slecht weer gewoon doorgaan in de prachtige nieuwe polyvalente zaal in de dorpskern van Elversele. Anders vindt het festijn gewoon plaats onder de lampjes van Da Boerenhofke.

Meer info: http://www.mellowtime.com/
of vraag info via info@mellowtime.com

Wende Snijders wint weer een prijs!

Ik zag Wende Snijders voor het eerst in 2003 toen ze pas van de Academie af was. Ze trad op met de voorstelling Angela Vicario tijdens het Oerol festival op Terschelling. Ze deed dat samen met Nynke Laverman en Karina Kroft. Ik herinner me nog heel goed dat er een absoluut fotografieverbod gold (en ook waarom). In 2007 kwam ik Wende weer tegen op Oerol bij de Opening en haar zeer intieme voorstelling Adem (en terecht weer geen foto's). Op het North Sea Jazz Festival datzelfde jaar natuurlijk wel foto's!
Dit weekend won Wende de Annie M.G. Schmidt-prijs.

Wende Snijders (Beckenham, 10 oktober 1978) is een Nederlands zangeres. Naast haar volledige naam wordt ook alleen haar voornaam Wende als artiestennaam gebruikt.

Wende verhuisde op haar vierde naar Indonesië en op haar zesde naar Guinee-Bissau. Op haar negende kwam ze naar Nederland, waar ze in Zeist ging wonen. Ze deed daar eindexamen vwo en ging vervolgens naar de Academie voor Kleinkunst waar ze in 2002 afstudeerde. Ze legde zich daarna toe op het zingen van Franse chansons.
In 2001 won ze de eerste prijs en de publieksprijs van het Concours de la Chanson, dat gehouden werd in de Kleine Komedie en georganiseerd door Alliance Française. Haar debuut-cd Quand tu dors verscheen in 2005 en werd bekroond met een Edison in de categorie Luisterlied/Kleinkunst. Tevens won ze in dat jaar de Zonta-Award (stimuleringsprijs voor getalenteerde vrouwelijke kleinkunstenaars tot 30 jaar) en de BAT-prijs (opkomend theatertalent). De dvd Au suivant kreeg in 2006 een Edison in de categorie Muziek Dvd Nationaal. De bijbehorende cd werd genomineerd voor een Edison in de categorie Luisterlied/Kleinkunst.
Haar tweede cd La Fille Noyée verscheen in 2006. Op deze cd zingt zij naast Franstalige chansons ook nummers in het Nederlands. Ter promotie is er een korte serie concerten in de herfst van 2006. Ook dit album werd in 2007 beloond met een Edison.
In 2007 speelt ze samen met onder andere Jenny Arean in de theatervoorstelling Het Verschil. Van deze voorstelling is in beperkte oplage ook een cd verkrijgbaar. Op 22 maart trad ze samen met de Hongaarse artiest Yonderboi op voor de koningin ter gelegenheid van de viering van 50 jaar Europese samenwerking. Ook won zij de Gouden Notenkraker 2007.
Op 25 augustus 2007 wordt haar optreden tijdens de Uitmarkt live op televisie uitgezonden. In het theaterseizoen 2007/08 zal zij met de show Adem, die zij op Oerol gepresenteerd had, optreden. Ook zal er een nieuwe dvd verschijnen.
Op 7 november 2007 krijgt zij opnieuw een Edison, namelijk de Edison Jazz Award uitgereikt.
Op 27 april 2008 ontving Snijders de Annie M.G. Schmidt-prijs, voor haar theaterlied De Wereld Beweegt.

De Annie M.G. Schmidt-prijs is een onderscheiding voor het beste cabaretlied.
De prijs wordt sinds 1991 uitgereikt door de Stichting Buma Cultuur voorheen Conamus en is een initiatief van de Vereniging Buma en het Amsterdams Kleinkunst Festival. Het kan gezien worden als de opvolger van de Louis Davids-prijs.
De prijs bestaat uit een bronzen borstbeeld van Annie M.G. Schmidt en 3500 euro.

Lijst van winnaars
2007: Wende Snijders - De Wereld Beweegt
2006: Daniël Lohues - Annelie
2005: Jeroen van Merwijk - Dat vinden jongens leuk
2004: Freek de Jonge (muziek: Robert-Jan Stips) - Vergeet mij niet
2003: Lenette van Dongen en Erik de Jong (Spinvis) - Voor ik vergeet
2002: Jeroen Zijlstra - Durgerdam slaapt
2001: Erik van Muiswinkel en Diederik van Vleuten - Tibetlied
2000: Maarten van Roozendaal - Red mij niet
1999: Alex Roeka - Noem 't geen liefde
1998: Kees Torn - Streepjescode
1997: Jan Boerstoel, Marnix Busstra en Karin Bloemen - Geen kind meer
1996: Jurrian van Dongen, Martin van Dijk, Jenny Arean en Lucretia van der Vloot - Halleluja, Amen
1995: The Shooting Party, Kaal
1994: Bram Vermeulen - Een doodgewone jongen
1993: -
1992: Jan Boerstoel, Martin van Dijk en Jenny Arean - Iemand moet het doen
1991: Harrie Jekkers en Koos Meinderts - Terug bij af

Bron: Wikipedia

Friday, April 25, 2008

Presentatie Distant Skies

woensdag 23 april 2008, café Hopper, Antwerpen

Kristen Cornwell, zang;
Pascal Schumacher, vibrafoon;
Frederik Leroux, gitaar;
Christophe Devisscher, bas;
Toni Vitacolonna, drums.

Kristen Cornwell was zo'n tien jaar een gerespecteerde jazzzangeres in Down Under. In 2004 pakte ze haar koffer en verhuisde ze van A naar B vormt ze met Christophe Devisscher een echtpaar. En ze spreekt inmiddels verrassend goed Nederlands.
Met vibrafonist Pascal Schumacher is dat wat minder. Hij spreekt o.a. Lëtzebuergesch, en studeerde in Luxemburg, Strasbourg, Brussel en in Den Haag bij Frits Landesbergen. In Hopper staat hij met een prachtig glimmende vibrafoon.
De Gentse gitarist Frederik Leroux studeerde aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel en Den Haag. In 2003 kreeg hij de prestigieuze BAEF (Belgian American Educational Foundation) beurs en volgde hij een Master Program aan de New School University in New York bij o.a. Paul Bollenback.
Christophe Devisscher studeerde in 1998 af aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel, volgde workshops en masterclasses bij o.a. Sal LaRocca en Hein Van de Geyn. Daarna was hij een aantal jaren actief in pop en folkmuziek. In 2003 voegde hij zich bij het Pascal Schumacher Quartet en sinds 2005 is hij lid van het Kristen Cornwell Quintet.
Benjamin èn nieuwste lid van het Quintet is Toni Vitacolonna (op de CD speelt Dennis Frehse) op slagwerk. Hij studeerde in Roeselare, Antwerpen en nu in Leuven bij o.a. Dré Pallemaerts en Bart Van Caenegem.

In Hopper presenteert het Kirsten Cornwell Quintet hun nieuwe CD Distant Skies. Het concert werd dan ook geopend met het titelnummer. Het nummer Breathe gecomponeerd door Christophe Devisscher gaat over het proces wat je doormaakt wanneer je je land verlaat en alles achterlaat. Andere nummers van de CD volgen, zoals Cheek to Cheeky, I Know You By Heart, Lies en het meerstemmige Past Carin'. Dit laatste nummer wordt zonder begeleiding vertolkt en Kristen maakt hierbij gebruik van een Boss RC-50 loopstation. Dit stuk electronica heeft 7 voetpedalen en maakt het mogelijk om verschillende vocalen in stereo over elkaar op te nemen en al dan niet vertraagd weer realtime af te spelen. Door gitaristen werden dergelijke toepassingen al eerder gebruikt, maar bij vocalisten is dit tamelijk nieuw.

De CD is uitgebracht onder het Jules Jazz label.

Foto's van dit concert vind je HIER.

Wednesday, April 23, 2008

Oude tijden herleven

zondag 20 april, jazzclub Porgy & Bess, Terneuzen

Philip Catherine, gitaar;
Quentin Liégois, gitaar;
Alexandre Cavalière, viool.

Bij de iets oudere bezoekers van Porgy en Bess staat het concert van Chet Baker in 1985 in hun geheugen gegrift. Ze weten nog waar en naast wie ze stonden of zaten. Ook dat het de eerste keer was dat de muzikanten een absolute stilte afdwongen van de bezoekers in de club. Op bas Jean-Louis Rassinfosse en op gitaar de toen 42-jarige Philip Catherine.

Sinds die tijd heeft Catherine meerdere keren Porgy en Bess bezocht. Deze keer speelt hij één set solo en één set met zijn Acoustic Trio. In zijn trio wordt hij vergezeld door een tweetal jeugdige muzikanten, waar hij als een soort vader van het gezin mee omgaat. Op gitaar Quentin Liégois, die ook op 29 april op dit podium te horen is bij het European Youth Jazz Orchestra o.l.v. Niels Klein èn de 22-jarige violist Alexandre Cavalière. Catherine speelde in het verleden met andere niet de minste violisten als Stéphane Grappelli en Jean-Luc Ponty en wellicht gaat Alexandre Cavalière ook een plaats vinden in dat rijtje. Gaandeweg het concert ging de jonge Cavalière helemaal los en ontpopte zich tot de verrassing van de middag. In Catherine's nummer Sneezing Bull van zijn LP uit 1975 Guitars 1 (later op plaat gezet door Focus) kwam de violist letterlijk uit zijn stoel overeind en kwam tot grote hoogte.

Ook in de solo-set van romanticus Catherine viel er veel te genieten van de fraaie uitgevoerde stukken. Vaak speelde hij in duet met zichzelf door ter plekke een basispartij te spelen en op te nemen en daar vervolgens real-time over heen te dubben. Hij speelde ondermeer nummers als Gilles et Mirano, Goodmorning Bill, Méline (opgedragen aan zijn kleindochter) en Ledas Brasileiras (van Guinga). En dat solo een relatief begrip is, bleek toen Catherine aan het einde van set 1 opstond en de muziek gewoon doorspeelde.


Klik HIER voor de fotoset. Zie ook Jazzenzo.

Trio Jeroen van Vliet

woensdag 16 april 2008, MuziekPodium Zeeland, café 't Schuttershof Middelburg

Jeroen van Vliet, piano, soundscapes;
Frans van der Hoeven, bas;
Pascal Vermeer, drums.
Reeds eerder trof ik Jeroen van Vliet met Eric Vloeimans bij Conny Janssen Danst waarbij live dans werd begeleid. Een wat mij betreft overbodig experiment, want de dans kon niet worden geïmproviseerd. De musici waren dus ook aan een strak uit te voeren repertoire gebonden. Ook speelde Jeroen Fender Rhodes bij de electric band Gatecrash. En onbewust had ik zijn werk ook gehoord bij Marc van Vliet's theatergroep Tuig. Daar zorgde een tientallen meters lange draaiorgelkaart voor muziek. Drie paarden bepaalden klank en ritme van een gigantisch mechanisch aangedreven muziekinstrument.
Nu dan met zijn eigen trio. Er werd veel werk gespeeld van de nieuwe CD The Poet & other Tales. Een mooie lyrische plaat met beeldende muziek. Jeroen speelt piano en soms ter ondersteuning gebruikt hij wat soundscapes uit zijn laptop. Een mooi concert waar ik niet zonder CD vandaan kwam.

Foto's van dit concert vind je HIER
Recensie van Mischa Beckers op Jazzenzo

Tuesday, April 15, 2008

Clifford Sylvester Harper


Op 20 maart 2008 is Clifford Sylvester Harper geboren!










Foto Clifford Sylvester Harper © Juliette Erkelens

Roy Hargrove by Paul Rogers

Een paar weken geleden schoot ik een plaatje van Roy Hargrove tijdens één van zijn twee concerten in Porgy en Bess.
Een paar dagen daarna werd ik door illustrator Paul Rogers benaderd met de vraag of hij mijn foto model mocht laten staan voor een tekening die hij maakte voor het Playboy Jazzfestival programma.
Afgelopen nacht kreeg ik zijn reactie per mail:

Hi Eddy,
Here's a jpeg of the drawing, your photo supplied exactly the right vibe.
Thanks again,
Paul Rogers




Paul Rodgers' blog

Tuesday, April 8, 2008

Mannen-met-gitaren-publiek

dinsdag 8 april 2008, Stadsschouwburg Middelburg

The John Scofield Trio with Horns:
John Scofield, gitaar;
Matt Penman, bas;
Bill Stewart, drums;
Phil Grenadier, trompet, flugelhorn;
Tom Olin, tenorsax, fluit;
Frank Vacin, baritonsax, basklarinet

Het concert in Middelburg stond aangekondigd als Prequel International Jazzfestival Middelburg. Dit festival vind plaats rond Pinksteren op 9, 10, 11 en 12 mei op het Abdijplein. Geprogrammeerd staan o.a.

Archie Shepp
E.S.T.
Bobby Prevites New Bump
Eric Vloeimans'Gatecrash
Maceo Parker

De Stadsschouwburg was tot en met het balkon afgeladen met een overwegend typisch mannen-en-gitaren-publiek. Allen afgekomen gitaarlegende John Scofield. Tijdens de toernee worden veel nummers gespeeld van zijn CD This Meets That. Op deze CD staan ook een aantal covers. Zoals The House of The Rising Sun (Bob Dylan /the Animals) en (I can get no) Satisfaction van Jagger en Richards. De Sco horns, zoals de blazerssectie ook wel wordt genoemd speelden voornamelijk uitgeschreven arrangementen. Waarbij Phil Grenadier (oudere broer van Larry Grenadier en vanaf september weer bassend bij Scofield) wat meer ruimte kreeg om te soleren. Tussen de nummers door kondigt Scofield zijn te spelen of gespeelde repertoire aan. Zo passeren op een strakke professionele manier Charlie Rich's Behind Closed Doors en eigen nummers als Memoret en Strangeness in the Night. Als toegift een bluesy nummer waarin Scofield met zich zelf mag spelen; gebruik makend van alle knopjes en pedalen op de grond. Hij maakt daarbij ook gebruik van een Boomerang Phrase Sampler. Hij neemt stukken gitaarspel live op en bewerkt dat ook weer live, waarbij gitaarloops in allerlei aangepaste versies het Scofield-orkest verbreden. Een mooi eind voor al die mannen-met-gitaren!

Zie fotoset.

Monday, April 7, 2008

Peter Beets en YouTube

zondag 6 april 2008, jazzclub Porgy & Bess, Terneuzen

Peter Beets, piano;
Ruud Jacobs, bass;
Martijn van Iterson, gitaar.

Peter Beets is blij dat hij voor de eerste keer met zijn eigen trio in Porgy & Bess op het podium staat. Graag maakt hij even gebruik van de mogelijkheid om te wijzen op zijn andere dingen zoals het programma met Izaline Calister en niet te vergeten zijn CD's.

Het Peter Beets Trio brengt een Tribute aan de vorig jaar overleden Oscar Peterson.

Ik heb deze keer gezocht naar een link met YouTube.
Klik op de titels voor het bijbehorende clipje op YouTube.

Het openingsnummer is Yours Is My Heart Alone (Londen 1964) vervolgens een medium-bounced nummer van de hand van Oscar Peterson zelf Nightingale (hier op YouTube de nachtegaal van Nat King Cole).Het volgende nummer heeft bekendheid gekregen door Oscar Peterson en andersom You look good to me (hier met de twee beroemde bassisten Niels-Henning Ørsted Pedersen en Ray Brown in Montreux 1977).
Wheatland (een voor mijn onbekende pianist)
Volgende nummer is ook van Peterson, gebaseerd op een dans uit Ierland en heet Gatewalk (en aangezien ik hier geen passende clip van kon vinden dan maar Oscar Peterson èn Count Basie aan de piano!). Tijd voor nog een drankje aan de bar.

Tweede set begint met Richard Rodgers' Younger Than Springtime (hier met Stan Kenton!). Vervolgens een blues in f, Reunion Blues (hier in Londen, 1964 met Ray Brown en Ed Thigpen op drums). Vervolgens het nummer dat door Volkskrant recensent en beruchte pitbull Frank van Herk de grond is ingeboord (quote van Peter Beets): Irving Berlin's They Say That It's Wonderful (handen en muziek van voor mij onbekende pianist). Hier Peter Beets aan het werk met o.m. Ruud Jacobs, Han Bennink en Ferdinand Povel. Peter Beets speelt vervolgens de gospel Hymn to Freedom (hier uitgevoerd door Oscar Peterson) die hij ook op de begrafenis van zijn oma speelde. Ook van het volgende nummer Stan Getz' Parker 51 is een YouTube uitvoering te vinden (met twee pianisten lijkt het). Three Little Words (een gitaarversie in een club in New York) als afsluiter.

Foto's van dit concert HIER.

Thursday, April 3, 2008

In Memoriam Dennis Irwin

Hier staat Dennis op het podium bij het Joe Lovano Nonet
in Antwerpen (10 november 2006)

Dennis Irwin werd geboren op 28 november 1951 in Birmingham, Alabama.
Hij overleed 10 maart 2008 is in zijn woonplaats New York.
Hij werd slechts 56 jaar.
There are certain people in life that
make you feel at home no matter
where you are. For me, Dennis Irwin
is one of those close people, one of my
closest brothers in the music, a great
teacher and scholar of all the beautiful
blessings life has to offer.
Joe Lovano

Dennis is all ears, all the time, one of
the great accompanists. His beat and
sound are a velvet cushion, like a
Rolls Royce.
John Scofield

Trio Luciano Biondini !!! *****

donderdag 3 april 2008, MuziekPodium Zeeland, Jazzcafé 't Schuttershof, Middelburg

Luciano Biondini, accordeon;
Michel Godard, tuba, serpent;
Ernst Reijseger, cello


Wat een geweldig concert!
Woorden schieten te kort!
Op de foto hiernaast Michel Godard op zijn blauwe Yamaha tuba.
FOTOVERSLAG: HIER




Rony Verbiest haalt muziek uit zijn tenen

woensdag 2 april 2008, café Hopper, Antwerpen

Rony Verbiest, baritonsaxophone, bandoneon;
Michel Bisceglia, piano;
Werner Lauscher, bass;
Mimi Verderame, drums.

Deze avond in het (helaas zeer rokerige) Hopper een optreden van het Rony Verbiest Quartet. Rony speelt baritonsaxofoon en op een door Harry Geuns gebouwde bandoneon. De laatste tijd neemt hij zijn accordeon niet meer mee op de concerten. Er wordt me toevertrouwd dat het instrument thuis zeker nog wel bespeeld wordt en dat zijn spel zelfs verder verbetert.

Aan de piano de 38-jarige Michel Bisceglia. Hij is één van de beste en meest energieke jazzpianisten in België. Als rots in de branding achter de drumkit de zeer getalenteerde Mimi Verderame. Hij wordt dit jaar 50. Bassist in het kwartet is de Aken geboren Werner Lauscher.
Er worden deze avond juweeltjes ten gehore gebracht. En het blijft een genoegen om te zien hoe Rony met heel zijn lichaam in zijn instrumenten kruipt en daarmee de muzikale emoties nog eens te meer versterkt. Je ziet een gepassioneerd man de mooiste noten uit zijn tenen halen!
Gespeeld worden o.a. You and the Night, The Nearness of You, Out of Nowhere, Stardust. De tweede set begint met een bandoneon solo. Het is een werk uit de voorstelling Anna van Antje de Boeck en het nummer heet Anna's droom. Een prachtig nummer dat een welgemeend applaus ontvangt.

Een FOTOVERSLAG HIER

Miel Vanattenhoven

Vijf weken geleden kocht ik de CD Concerts van Michel Portal en Richard Galliano. Het overgrote deel van deze CD werd opgenomen op 19 augustus 2001 op Jazz Middelheim. Een juweel van een CD. Productie van deze opname: Miel Vanattenhoven.

Gisternacht is Radio 1- en Klara-producer Miel Vanattenhoven (°22 juni 1944) overleden op 63 jarige leeftijd na een korte, maar hevige ziekte. Miel Vanattenhoven was een doorwinterd radioman met een rijke carrière én met tv-zijsprongetjes in zijn jonge jaren. Hij zal echter vooral de herinnering ingaan als jazzproducer bij Radio 1 en Klara en als stuwende kracht achter ‘Jazz Middelheim’, het tweejaarlijkse jazzfestival dat hij sinds 1991 coördineerde.
Miel werkte ook mee aan de nieuwe editie 2008 die deze zomer van 13 tot 17 augustus plaatsvindt in ‘Park Den Brandt.’ Jazz Middelheim wordt voortaan in een samenwerking met het Blue Note Festival jaarlijks georganiseerd.

Miel Vanattenhoven begon zijn carrière eind jaren zestig bij de toenmalige BRT als losse medewerker en sonorisator bij de dienst fictie van de televisie. Hij deed toen ook al aan cabaret, politiek theater (bij Het Trojaanse Paard) en componeerde filmmuziek op het RITCS.
Miel Vanattenhoven was in die jaren ook de laatste sonorisator ‘oude stijl’ van het tv-nieuws en acteerde zelfs in ‘Wij, Heren van Zichem’ en andere tv-producties. In 1969 werkte hij bij BRT 3 mee aan klassieke muziekreeksen en jazzprogramma’s met Elias Gistelinck.
Zo was hij al snel betrokken bij de eerste edities van Jazz Middelheim, als belangstellende liefhebber en collega van drijvende kracht en organisator Elias Gistelinck. In het begin van de jaren ’70 stapte Miel over naar BRT 1, waar hij producer lichte muziek werd. Toen Elias Gistelinck Jazz Middelheim naar BRT 1 bracht werd Miel echt mee betrokken bij de organisatie van het festival, dat na ‘Jazzpromenade’ officieel ‘Jazz Middelheim’ werd.
Maar als producer bij BRT 1 heeft hij vele andere waters doorzwommen. Zo heeft hij o.a. ‘De Tijd van Toen’ opgestart (met Jan Theys), ‘Rond de Kiosk’ (harmonie- en fanfaremuziek) en het chansonprogramma ‘Van Minne en Zinnestrelend’. ‘Op de Mengelberg’ was een van de eerste crossover-programma’s (met avant-garde, jazz, chansons, klassiek). Uiteindelijk was hij samen met Fred Brouwers ook elf jaar lang de vader van ‘De Lange Mars’, later ‘Fred en de Melofielen’. Dat waren marathonprogramma’s op zaterdagmiddag, waarin diverse muzikale gasten en genres aan bod kwamen, met flink wat ‘kruisbestuiving’.

Als jazzproducer bij BRT 1 was hij in die jaren ook verantwoordelijk voor producties met het Radio Jazzorkest. Eind 1989 kreeg het genre een vaste stek op Radio 1. Eerst nog samen met de blues in een lang programmablok, later ‘In de Club’ op dinsdagavond, dat 16 jaar lang op Radio 1 de vaste afspraak werd van de jazzliefhebbers. Samen met de andere jazzproducers, Elias Gistelinck, Johan Vandenbossche en Mark Vandenhoof was Miel verantwoordelijk voor massa’s opnamen gemaakt met diverse jazzgroepen en -orkesten, goed voor een heel rijk en belangrijk archief waaruit nog volop dankbaar wordt geput.

Toen naar aanleiding van de lancering van de nieuwe Radio 1, najaar 2007, ‘In de Club’ werd stopgezet, stapte Miel over naar het productiehuis VRT-Cultuur en Klara. Onder zijn bezielende leiding werd daar begin januari het nieuwe jazzprogramma met jazzpianist Jef Neve opgestart. Een programma dat helemaal de stempel van Miel Vanattenhoven draagt, ‘Neve’ is een Klara- én jazzbroertje van zijn legendarisch muziekprogramma ‘De Lange Mars’ op Radio 1. In ‘Neve’ bracht Miel Jef Neve elke vrijdagavond in de studio met een Steinway en een gastmuzikant samen voor een boeiende tocht doorheen de jazz.
Wilfried Haesen, die jarenlang mee met Miel ‘In de Club’ maakte en de presentator en het gezicht was van elke Jazz Middelheim kon Miel niet treffender omschrijven dan zo:
"een beetje een brombeer, maar wel een lieve. Maar bovenal een man met een goede neus voor smaken, ideeën, muziek, muzikanten".
Jazz is a way of life, zoveel is zeker. Wij zullen Miel missen op Jazz Middelheim.

Zaterdag 12 april om 11uur heeft de herdenkingsplechtigheid voor Miel Vanattenhoven plaats in Kasteel Den Brandt, Beukenlaan 12, 2020 Antwerpen.
In 'zijn' Park Den Brandt, het park dat onlosmakelijk met Jazz Middelheim is verbonden, het jazzfestival waaraan hij sinds begin jaren 70 meewerkte en dat hij sinds 1991 coördineerde.

Het gedichtje van Miel

Gemompel
Hoe duidelijker ik 't wil zeggen
hoe slechter ik uit mijn woorden kom

dit lijkt me een typisch verschijnsel
van het een of ander

Remco Campert






foto Guy Van de Poel

Photo Search by Google

On Flickr you can find more of my photos
Google

Contact

Quotes

  • "Jazz is not dead, it just smells funny!" (Frank Zappa)

North Sea Jazz Festival 2006

North Sea Jazz Festival 2006
Leela James
Powered By Blogger